Document
Wet van 5 mei 1936 op de binnenbevrachting
Artikel 1. Elke overeenkomst die ten doel heeft een binnenschip te gebruiken voor vervoer of opslag van goederen, valt onder deze wet, voor zover niet anders bedongen is.
Artikel 2. De overeenkomst tot bevrachting van een binnenschip wordt bewezen door de in handelszaken toegelaten middelen.
Artikel 3. Voor de toepassing van deze wet wordt verstaan onder bevrachter, degene die als tussenpersoon optreedt voor het sluiten van een bevrachtingsovereenkomst; onder afzender, degene die het schip laadt in de afvaarthaven; onder geadresseerde, degene aan wie de goederen op de plaats van bestemming moeten worden afgeleverd; onder schipper, de schipper-eigenaar of de zetschipper.
Artikel 4. De huurprijs van een binnenschip wordt vracht genoemd.
Deze wordt vastgesteld bij overeenkomst van partijen.
Het schip kan met het oog op vervoer bevracht worden in zijn geheel of voor het inladen van een bepaalde hoeveelheid goederen, voor een reis of voor een bepaalde tijd.
Het schip kan ook bevracht worden voor liggen of als drijvend magazijn.
Artikel 5. De bevrachter heeft recht op een provisie die, indien hieromtrent niet overeengekomen is, gelijk is aan 5 ten honderd van de vracht. Zij mag in geen geval 10 ten honderd van de vracht te boven gaan.
De provisie is verschuldigd door de schipper. Zij is opeisbaar vanaf het ogenblik dat het
cognossement, overeenkomstig artikel 14, aan de schipper ter ondertekening is voorgelegd.
Betaling van de provisie op dat ogenblik geldt als afrekening, en de partijen zijn niet
ontvankelijk om de herziening ervan te vragen, ongeacht het bedrag van de vracht dat aan de schipper werkelijk betaald wordt op het einde van de reis.
De bevrachter die een provisie van meer dan 10 ten honderd van de vracht geëist heeft,
verbeurt alle recht op provisie en moet de ontvangen bedragen terugbetalen.
Artikel 6. De schipper moet op eigen kosten het vaartuig op de plaats brengen die voor het laden of het lossen aangewezen is, ongeacht de wijze van bevrachting.
Indien hij meent dat de aangewezen plaats niet geschikt is of gevaar oplevert voor averij aan
het schip, kan hij weigeren erheen te varen, tenzij de afzender of de geadresseerde zich
schriftelijk verbindt de aansprakelijkheid op zich te nemen voor de schade die het schip mocht overkomen tengevolge van de aan die plaats verbonden risico's.
Indien de gevaren van de plaats niet zichtbaar zijn, is de afzender of de geadresseerde die de schipper beveelt aldaar zijn schip te leggen, van rechtswege aansprakelijk voor de aan die plaats verbonden risico's.
Artikel 7. Indien de overeenkomst slechts één laad- of één losplaats bepaalt, moet de schipper niettemin, desgevraagd, in de ladingshaven laden en in de bestemmingshaven lossen op de verschillende plaatsen die onderscheidenlijk door de afzender en de geadresseerde worden aangewezen.
Het daartoe nodige verhalen geschiedt op verzoek en op kosten van de afzender of van de geadresseerde.
Indien de overeenkomst bepaalt dat het schip op meer dan een plaats of langszij van meer dan een schip moet worden geladen of gelost, moet de schipper zich op eigen kosten eenmaal naar elk van de aangewezen plaatsen of langszij van elk schip begeven, terwijl het verdere verhalen voor rekening is van de afzender of van de geadresseerde.
Artikel 8. Het laden, stuwen en lossen geschiedt onder toezicht van de schipper, door de zorg en op kosten van de afzender of van de geadresseerde.
De schipper is gehouden de bedoelde werkzaamheden te vergemakkelijken met alle hem ten dienste staande middelen, maar hij is niet verplicht het hijstuig van het schip kosteloos ter beschikking te stellen.
Artikel 9. Bij het einde van de inlading wordt een bewijsschrift voor het geheel van de
ingeladen hoeveelheden opgemaakt.
Dat bewijsschrift wordt cognossement genoemd.
Het cognossement wordt door de afzender gereedgemaakt en door de schipper ondertekend; het vermeldt de naam en de woonplaats van de afzender, de naam en de woonplaats van de geadresseerde, de naam van de schipper, de naam van het schip, de plaats van afvaart en van
bestemming, het bedrag van de door de geadresseerde te betalen vracht, de aard en de
hoeveelheid van de te vervoeren goederen, de merken en nummers van de colli’s.
Het cognossement moet gedagtekend zijn.
Het kan zijn aan order zijn, aan toonder of op naam.
Het wordt opgemaakt in verscheidene door de schipper ondertekende originelen en vermeldt het aantal afgegeven exemplaren.
Een exemplaar wordt aan de schipper overhandigd.
De vermeldingen in het cognossement gelden als bewijs tussen alle bij de lading belang hebbende partijen en tussen hen en de verzekeraars.
Bij het einde van de lossing kan de schipper eisen dat de geadresseerde hem kwijting geeft voor de geloste hoeveelheden.
Bovendien kan de afzender voorlopige ontvangstbewijzen vorderen naarmate het inladen
geschiedt, en de schipper van de geadresseerde naarmate het uitladen geschiedt.
Artikel 10. Indien geladen of gelost wordt met een enkele ploeg of met opeenvolgende ploegen, moet de schipper het aantal ingeladen of geloste colli’s controleren.
Doet hij dit niet, dan hebben de afzender en de geadresseerde het recht de door hun
onderscheiden vertegenwoordigers opgetekende hoeveelheden te vermelden, de eerste in de ontvangbewijzen en het cognossement, de tweede in de ontvangbewijzen en de kwijting.
Indien met verscheidene ploegen tegelijk geladen wordt, is de schipper niet verplicht
ontvangbewijzen af te geven en heeft hij het recht te eisen dat in het cognossement de
vermelding ‘aantal onbekend’ wordt opgenomen.
Indien na de lossing het schip leeg moet worden gemeten, moet zulks op de dag van de
lossing geschieden; zo niet, dan wordt artikel 18 toegepast vanaf de volgende dag.
Artikel 11. Voor stortgoederen geschieden de vaststellingen door beëdigde wegers of meters; zijn er in de haven geen beëdigde wegers of meters, dan geschieden de vaststellingen door wegers of meters, aangewezen door de partijen.
Er worden gewicht- of meetbiljetten opgemaakt naar mate van het laden en aan iedere partij overhandigd.
Artikel 2. De overeenkomst tot bevrachting van een binnenschip wordt bewezen door de in handelszaken toegelaten middelen.
Artikel 3. Voor de toepassing van deze wet wordt verstaan onder bevrachter, degene die als tussenpersoon optreedt voor het sluiten van een bevrachtingsovereenkomst; onder afzender, degene die het schip laadt in de afvaarthaven; onder geadresseerde, degene aan wie de goederen op de plaats van bestemming moeten worden afgeleverd; onder schipper, de schipper-eigenaar of de zetschipper.
Artikel 4. De huurprijs van een binnenschip wordt vracht genoemd.
Deze wordt vastgesteld bij overeenkomst van partijen.
Het schip kan met het oog op vervoer bevracht worden in zijn geheel of voor het inladen van een bepaalde hoeveelheid goederen, voor een reis of voor een bepaalde tijd.
Het schip kan ook bevracht worden voor liggen of als drijvend magazijn.
Artikel 5. De bevrachter heeft recht op een provisie die, indien hieromtrent niet overeengekomen is, gelijk is aan 5 ten honderd van de vracht. Zij mag in geen geval 10 ten honderd van de vracht te boven gaan.
De provisie is verschuldigd door de schipper. Zij is opeisbaar vanaf het ogenblik dat het
cognossement, overeenkomstig artikel 14, aan de schipper ter ondertekening is voorgelegd.
Betaling van de provisie op dat ogenblik geldt als afrekening, en de partijen zijn niet
ontvankelijk om de herziening ervan te vragen, ongeacht het bedrag van de vracht dat aan de schipper werkelijk betaald wordt op het einde van de reis.
De bevrachter die een provisie van meer dan 10 ten honderd van de vracht geëist heeft,
verbeurt alle recht op provisie en moet de ontvangen bedragen terugbetalen.
Artikel 6. De schipper moet op eigen kosten het vaartuig op de plaats brengen die voor het laden of het lossen aangewezen is, ongeacht de wijze van bevrachting.
Indien hij meent dat de aangewezen plaats niet geschikt is of gevaar oplevert voor averij aan
het schip, kan hij weigeren erheen te varen, tenzij de afzender of de geadresseerde zich
schriftelijk verbindt de aansprakelijkheid op zich te nemen voor de schade die het schip mocht overkomen tengevolge van de aan die plaats verbonden risico's.
Indien de gevaren van de plaats niet zichtbaar zijn, is de afzender of de geadresseerde die de schipper beveelt aldaar zijn schip te leggen, van rechtswege aansprakelijk voor de aan die plaats verbonden risico's.
Artikel 7. Indien de overeenkomst slechts één laad- of één losplaats bepaalt, moet de schipper niettemin, desgevraagd, in de ladingshaven laden en in de bestemmingshaven lossen op de verschillende plaatsen die onderscheidenlijk door de afzender en de geadresseerde worden aangewezen.
Het daartoe nodige verhalen geschiedt op verzoek en op kosten van de afzender of van de geadresseerde.
Indien de overeenkomst bepaalt dat het schip op meer dan een plaats of langszij van meer dan een schip moet worden geladen of gelost, moet de schipper zich op eigen kosten eenmaal naar elk van de aangewezen plaatsen of langszij van elk schip begeven, terwijl het verdere verhalen voor rekening is van de afzender of van de geadresseerde.
Artikel 8. Het laden, stuwen en lossen geschiedt onder toezicht van de schipper, door de zorg en op kosten van de afzender of van de geadresseerde.
De schipper is gehouden de bedoelde werkzaamheden te vergemakkelijken met alle hem ten dienste staande middelen, maar hij is niet verplicht het hijstuig van het schip kosteloos ter beschikking te stellen.
Artikel 9. Bij het einde van de inlading wordt een bewijsschrift voor het geheel van de
ingeladen hoeveelheden opgemaakt.
Dat bewijsschrift wordt cognossement genoemd.
Het cognossement wordt door de afzender gereedgemaakt en door de schipper ondertekend; het vermeldt de naam en de woonplaats van de afzender, de naam en de woonplaats van de geadresseerde, de naam van de schipper, de naam van het schip, de plaats van afvaart en van
bestemming, het bedrag van de door de geadresseerde te betalen vracht, de aard en de
hoeveelheid van de te vervoeren goederen, de merken en nummers van de colli’s.
Het cognossement moet gedagtekend zijn.
Het kan zijn aan order zijn, aan toonder of op naam.
Het wordt opgemaakt in verscheidene door de schipper ondertekende originelen en vermeldt het aantal afgegeven exemplaren.
Een exemplaar wordt aan de schipper overhandigd.
De vermeldingen in het cognossement gelden als bewijs tussen alle bij de lading belang hebbende partijen en tussen hen en de verzekeraars.
Bij het einde van de lossing kan de schipper eisen dat de geadresseerde hem kwijting geeft voor de geloste hoeveelheden.
Bovendien kan de afzender voorlopige ontvangstbewijzen vorderen naarmate het inladen
geschiedt, en de schipper van de geadresseerde naarmate het uitladen geschiedt.
Artikel 10. Indien geladen of gelost wordt met een enkele ploeg of met opeenvolgende ploegen, moet de schipper het aantal ingeladen of geloste colli’s controleren.
Doet hij dit niet, dan hebben de afzender en de geadresseerde het recht de door hun
onderscheiden vertegenwoordigers opgetekende hoeveelheden te vermelden, de eerste in de ontvangbewijzen en het cognossement, de tweede in de ontvangbewijzen en de kwijting.
Indien met verscheidene ploegen tegelijk geladen wordt, is de schipper niet verplicht
ontvangbewijzen af te geven en heeft hij het recht te eisen dat in het cognossement de
vermelding ‘aantal onbekend’ wordt opgenomen.
Indien na de lossing het schip leeg moet worden gemeten, moet zulks op de dag van de
lossing geschieden; zo niet, dan wordt artikel 18 toegepast vanaf de volgende dag.
Artikel 11. Voor stortgoederen geschieden de vaststellingen door beëdigde wegers of meters; zijn er in de haven geen beëdigde wegers of meters, dan geschieden de vaststellingen door wegers of meters, aangewezen door de partijen.
Er worden gewicht- of meetbiljetten opgemaakt naar mate van het laden en aan iedere partij overhandigd.
Artikel 12. De gegevens vastgesteld overeenkomstig het voorgaande artikel dienen tot grondslag voor het opmaken van het cognossement en van de kwijting.
Indien partijen het niet eens zijn over het ingeladen gewicht, wordt van hun onenigheid melding gemaakt in het cognossement.
In dat geval moet het schip ter beschikking en onder toezicht van de afzender blijven gedurende ten hoogste vierentwintig uren.
Indien partijen het niet eens zijn over het ingeladen gewicht, wordt van hun onenigheid melding gemaakt in het cognossement.
In dat geval moet het schip ter beschikking en onder toezicht van de afzender blijven gedurende ten hoogste vierentwintig uren.
Partijen kunnen overeenkomen om een begeleider aan te wijzen, die met het schip zal meevaren tot de plaats van bestemming.
De afzender kan ook evenzeer als de schipper het schip doen loden en, in bijzijn van de andere partij, de diepgangsmerken van het schip doen opnemen, daarbij rekening houdende met het water in de pompkasten.
De daaraan verbonden kosten worden door de verliezende partij gedragen.
In die gevallen wordt de vracht berekend volgens de opgenomen diepgangsmerken ter bestemmingsplaats.
Indien de loodjes ongeschonden blijken en de opneming van de diepgangsmerken ter bestemmingsplaats, met inachtneming van het verschil in dichtheid van het water, overeenkomt met die op de plaats van de afvaart, kan de schipper niet aansprakelijk gesteld
worden voor het manco dat zou blijken uit het verschil tussen de hoeveelheden, door de
wegers of meters bevonden bij de afvaart en bij de aankomst.
Indien er geen loding of geen opneming van de diepgangsmerken heeft plaatsgehad, mag de schipper in het cognossement de melding ‘gewicht onbekend’ aanbrengen en wordt vracht betaald naar het gewicht, door de afzender in het cognossement aangegeven.
Dezelfde regels gelden ingeval het schip met behulp van elevators geladen wordt.
De schipper is niet gehouden de cijfers, uitsluitend met automatische weegtoestellen verkregen, als juist te erkennen, tenzij in de bevrachtingsovereenkomst anders is bedongen.
Artikel 13. Inzake het toegestane reisverlies worden zo nodig bijzondere bepalingen in de bevrachtingsovereenkomst opgenomen.
Deze bepalingen houden rekening met de aard van de goederen, de wijze van inladen, de omstandigheden van de reis en de gebruiken van de laadplaats.
Bij ontstentenis van bepalingen in de bevrachtingsovereenkomst, wordt het reisverlies vastgesteld volgens de gebruiken van de losplaats.
Binnen de grenzen, aangeduid in artikel 32, is de schipper aansprakelijk voor het manco, en de waarde hiervan mag, onder aftrek van eventueel reisverlies, afgehouden worden van de vracht, tegen de prijs die de afzender aan de geadresseerde op de factuur gerekend heeft.
Artikel 14. Het cognossement moet de schipper ter ondertekening voorgelegd worden uiterlijk vierentwintig uren na afloop van de inlading, zondagen en wettelijke feestdagen niet inbegrepen.
Wordt het cognossement hem binnen die termijn niet ter ondertekening voorgelegd, dan kan de schipper overliggeld eisen vanaf de dag waarop hij tegen die vertraging opkomt door ingebrekestelling, maar hij mag de reis niet aanvaarden alvorens het cognossement getekend te hebben.
Is de ligtijd reeds overschreden, dan is overliggeld verschuldigd totdat het cognossement de schipper ter ondertekening is voorgelegd.
Indien de schipper verzuimt het cognossement te tekenen of de in artikel 5 bepaalde
bevrachtingsprovisie te betalen binnen vierentwintig uren na het tijdstip waarop het cognossement hem ter ondertekening is voorgelegd, is hij een vergoeding verschuldigd ten
bedrage van het overliggeld voor elke dag vertraging vanaf de dag waarop hem een ingebrekestelling is gezonden.
Artikel 15. De schipper kan bij de ondertekening van het cognossement eisen dat hem één derde van de vracht vooruit wordt betaald.
De schipper moet het cognossement tekenen, onverschillig welke vracht daarin vermeld is,
met dien verstande dat hij het verschil tussen de overeengekomen vracht en de in het
cognossement vermelde vracht vooruit kan doen betalen door de bevrachter of het bij wijze van voorschot met hem kan verrekenen; in beide gevallen zonder provisie of rente.
Behalve wanneer is overeengekomen de laad- en lostijden samen te tellen, kan de schipper bij
de ondertekening van het cognossement ook betaling eisen voor de overligdagen in de laadhaven.
Worden de bedragen betwist, dan kan de schipper storting van een borgsom of opneming van een bijzondere verklaring in het cognossement eisen.
Artikel 16. Laden en het lossen mag zowel bij nacht als overdag geschieden, alsmede op zondagen en wettelijke feestdagen.
Het laden en lossen bij nacht of op een zondag of een wettelijke feestdag geeft recht op vergoedingen of compensaties, te bepalen bij een koninklijk besluit, dat tevens de duur van de nacht zal vaststellen.
Artikel 17. De termijn, aan de afzender of aan de geadresseerde toegestaan om te laden of te lossen, wordt ligtijd genoemd.
Hij wordt door de partijen in de bevrachtingsovereenkomst bedongen. Bij gebreke daarvan
wordt hij bepaald overeenkomstig een door de Koning vastgestelde tabel, waarbij als
grondslag genomen worden de te laden of te lossen hoeveelheden, ongeacht de tonnenmaat van het schip.
Artikel 18. Indien de afzender of de geadresseerde niet laadt of lost binnen de termijn in het vorige artikel bedoeld, is aan de schipper een vergoeding verschuldigd, die overliggeld wordt genoemd.
Het overliggeld wordt bepaald in de bevrachtingsovereenkomst.
Bij gebreke van zodanige bepaling wordt het overliggeld berekend volgens het tarief bij koninklijk besluit vastgesteld.
Ongeacht de geladen of geloste hoeveelheden wordt het overliggeld berekend op de grondslag van het maximumlaadvermogen van het schip bij de grootste diepgang die toegelaten is bij artikel 1 van het algemeen politie- en scheepvaartreglement, zoals dat vermogen blijkt uit de meetbrief.
Artikel 19. De ligtijd gaat in op de dag na de aankomst van het schip op de plaats die is aangewezen :
Artikel 20. De aankomst van het schip op de plaats die voor het laden in de
bevrachtingsovereenkomst of voor het lossen in het cognossement is aangewezen, wordt op verzoek van de schipper vastgesteld door degene die de verplichting heeft het schip te doen laden of lossen.
Deze geeft onmiddellijk een geschreven bewijs van die vaststelling af; doet hij dat niet, of is hij afwezig, dan meldt de schipper hem schriftelijk of telegrafisch de datum waarop het schip ter bestemming is aangekomen.
Artikel 21. De zondagen en wettelijke feestdagen waarop niet wordt geladen of gelost, worden in de ligtijd niet meegerekend.
Artikel 22. Het overliggeld is van rechtswege verschuldigd na afloop van de ligtijd, zonder dat daarvan kennis hoeft te worden gegeven.
Artikel 23. De overligdagen lopen door en worden berekend met volle dagen tot op het einde van de lading of de lossing, met inbegrip van zon- en feestdagen.
Artikel 24. Indien er verscheidene afzenders of geadresseerden zijn, wordt de ligtijd voor elk
van hen afzonderlijk berekend op de grondslag van de hoeveelheden die moeten worden geladen of gelost.
De schipper bepaalt, al naar de stuwing, de volgorde bij het laden en lossen en geeft er
schriftelijk bericht van op het ogenblik dat hij zijn aankomst doet vaststellen ter uitvoering van artikel 20.
Voor diegene die het eerst moet laden of lossen, begint de ligtijd volgens de regel van artikel 19, en voor elk der volgende afzenders of geadresseerden bij het verstrijken van de termijn die aan de vorige toegestaan werd, of ingeval deze niet binnen de bepaalde termijn met het laden of lossen van zijn goederen gereedkomt, op het ogenblik waarop hij daarmee klaar is.
Afzenders of geadresseerden die de termijn overschrijden waarop zij recht hebben, zijn
deswege overliggeld verschuldigd zonder hoofdelijk verbonden te zijn.
Artikel 25. In de laadhaven is het overliggeld verschuldigd door degene voor wiens rekening
het schip bevracht wordt, in de bestemmingshaven door degene die het cognossement
aanbiedt om de lading in ontvangst te nemen.
Artikel 26. Na verloop van een overligtijd van gelijke duur als de ligtijd, en in elk geval van vijftien dagen, kan de schipper in de laadhaven of in de bestemmingshaven extra-overliggeld eisen.
Het is pas verschuldigd vanaf de dag na die waarop de schipper aan de betrokkene daartoe een ingebrekestelling heeft gericht.
Het is gelijk aan het overliggeld, verhoogd met 50 ten honderd.
Na de vijftiende extra-overligdag kan de schipper in de laadhaven de overeenkomst verbreken, zonder opzegging indien er nog niets geladen is, en in de bestemmingshaven de lading op eigen gezag lossen op kosten en voor risico van de goederen.
Hij kan aanspraak maken op de in artikel 27 bepaalde vergoeding indien hij in de laadhaven ligt, of op de vracht indien hij in de bestemmingshaven ligt, alsmede op het overliggeld en extra-overliggeld, onverminderd zijn recht om de in artikel 58 vermelde maatregelen te doen treffen.
Artikel 27. Wanneer de afzender de in de bevrachtingsovereenkomst vermelde hoeveelheid goederen niet heeft ingeladen, heeft de schipper niettemin recht op de gehele vracht voor de volle lading waarvoor het schip werd bevracht.
Hij kan eisen dat de afzender voor de afvaart de vracht voor de niet ingeladen hoeveelheden betaalt, of dat in het cognossement een beding wordt opgenomen luidens hetwelk vracht zal verschuldigd zijn voor de in de overeenkomst bepaalde totale hoeveelheid.
Indien de afzender meer inlaadt dan overeengekomen is, heeft de schipper, ook voor het meerdere, recht op de bedongen vracht.
Indien de bevrachtingsovereenkomst de melding ‘ongeveer’ bevat, kan de afzender 2 ½ ten honderd meer of minder inladen, voor zover het vermogen van het schip zulks toelaat.
In dat geval wordt de wanvracht berekend over de minimumhoeveelheid die de afzender verplicht was in te laden.
Artikel 28. De aansprakelijkheid van de schipper houdt op bij het einde van de lossing.
De schipper kan aanstonds betaling van de vracht eisen zodra de lostijd verstreken is. Hij moet van de geadresseerde die de lading in ontvangst neemt, de uitvoering eisen van alle uit het cognossement voortvloeiende verplichtingen.
Bij onvermogen van de geadresseerde, of ingeval deze weigert het schip te lossen of aan zijn verplichtingen te voldoen, behoudt de schipper zijn verhaal op degene die het schip bevracht heeft.
Artikel 29. Wanneer het schip op een stroom of rivier met vrije loop moet varen om de haven van bestemming te bereiken, kan de schipper niet verplicht worden de gehele bedongen hoeveelheid in te laden, indien het schip ten gevolge van de waterstand niet met een volle lading ter bestemming zou geraken.
In dat geval is de vracht alleen voor de ingeladen hoeveelheid verschuldigd, voor zover het schip gedurende de ligtijd geladen wordt, anders heeft de schipper het recht volle vracht te eisen op de bedongen hoeveelheid.
Ingeval het schip per ton per dag bevracht wordt, heeft de afzender het recht de te laden hoeveelheid te bepalen, met dien verstande dat hij gehouden is tot vergoeding van alle kosten van een eventuele lichting.
Artikel 30. De schipper is aansprakelijk voor verlies en beschadiging van de goederen, indien hij niet bewijst dat het verlies of de beschadiging te wijten is aan een feit dat hem niet kan worden toegerekend.
Artikel 31. De schipper is niet aansprakelijk voor verlies of schade ten gevolge van de ondeugdelijkheid van het schip, indien hij bewijst dat hij alle nodige maatregelen getroffen heeft om het schip geschikt te maken voor de vaart en om het ruim in goede staat te brengen.
Artikel 32. De schipper is niet aansprakelijk voor de schade aan de lading toegebracht door een scheepvaartongeval, zelfs indien dit ongeval aan een stuurfout te wijten is, maar om voor die
ontheffing in aanmerking te komen moet hij een bewijs overleggen waaruit blijkt dat het
vaartuig voldoet aan de technische voorschriften voor binnenschepen vastgesteld door de Koning en aantonen dat hij op het ogenblik van het ongeval aan boord was en het vaartuig bemand was in overeenstemming met de door de Koning voorgeschreven regels.
De schipper is niet aansprakelijk voor plundering of diefstal gewapenderhand gepleegd, voor verlies of beschadiging veroorzaakt door knaagdieren of ongedierte, voor verlies of schade ten gevolge van onvoldoende verpakking of eigen gebrek van de goederen.
Artikel 33. In een overeenkomst of cognossement betreffende een reis die in haar geheel
binnen het Rijk geschiedt, mag niet worden bedongen dat de schipper ontheven zal zijn van zijn aansprakelijkheid voor verlies of schade te wijten aan nalatigheid, schuld of tekortkoming in de zorg die hij aan de lading moet besteden.
Een beding waardoor de aansprakelijkheid op enigerlei wijze wordt opgeheven of verminderd, is nietig en van gener waarde.
Artikel 34. Het is de schipper niet verboden te bedingen dat hij niet aansprakelijk zal zijn voor verlies of schade, aan de goederen overkomen voor het laden of na het lossen.
Artikel 35. Aanvaarding voor de schipper van het saldo van de vracht, berekend naar het
uitgeleverd gewicht, sluit geen erkenning in van manco.
Artikel 36. Hij die een schip bevracht en de overeenkomst verbreekt alvorens iets te hebben ingeladen, is een vergoeding verschuldigd gelijk aan een derde van de vracht, berekend over het geheel van de in te laden hoeveelheden.
Indien de verbreking geschiedt na afloop van de ligtijd, moet hij bovendien het eventuele overliggeld en extra-overliggeld betalen.
Is met de inlading een aanvang gemaakt en blijft de afzender in gebreke de gehele toegezegde hoeveelheid in te laden, dan moet de volle vracht worden betaald op de gehele in de overeenkomst bedongen hoeveelheid.
In dat geval kan de afzender eisen dat de ingeladen hoeveelheid wordt gelost.
Artikel 37. Het staat de afzender vrij de bevrachting op te zeggen, indien de schipper zich niet op de overeengekomen tijd op de aangewezen laadplaats bevindt.
De afzender moet bij een proces-verbaal, opgemaakt door een gerechtsdeurwaarder of
ondertekend, hetzij door een ambtenaar van de haven of van Bruggen en Wegen, hetzij door twee getuigen, doen vaststellen dat het bevrachte schip zich niet op de laadplaats bevindt.
De schipper moet de schade vergoeden, door de afzender geleden wegens vrachtverschil en kosten, tenzij hij overmacht kan bewijzen.
Artikel 38. Hij die een schip heeft bevracht, kan de overeenkomst verbreken zonder
vergoeding, indien de verzekeraar van de lading het schip weigert, mits deze weigering door de slechte staat van het schip gerechtvaardigd wordt en schriftelijk ter kennis van de schipper wordt gebracht binnen twee dagen na de dag van de bevrachting.
Artikel 39. Wanneer de bevrachtingsovereenkomst de naam vermeldt van het schip dat de in te laden goederen aanvoert, kan de afzender de bevrachting opzeggen, indien dat schip niet aankomt voor het einde van de laadtijd, of indien voor het verstrijken van die termijn vastgesteld wordt dat de goederen beschadigd zijn en niet ingeladen kunnen worden.
Hiervan moet aan de schipper schriftelijk bericht worden gezonden voor het verstrijken van de laadtijd.
De schipper heeft in die gevallen recht op een vergoeding, gelijk aan een derde van de vracht.
Artikel 40. Wordt het schip bij het vertrek, tijdens de reis of op de losplaats opgehouden door
toedoen van de bevrachter, de afzender of de geadresseerde, dan zijn de kosten van de
vertraging verschuldigd door degene die ze heeft veroorzaakt.
Artikel 41. De schipper is schadevergoeding verschuldigd, indien het schip door zijn toedoen bij het vertrek, tijdens de reis of op de losplaats opgehouden of vertraagd is.
Artikel 42. Indien het vertrek van het schip slechts tijdelijk wordt verhinderd door overmacht,
blijft de overeenkomst bestaan en is er geen schadevergoeding wegens vertraging verschuldigd.
Artikel 43. Indien een deel van de goederen niet ter bestemmingsplaats aankomt, is slechts een
evenredige vracht verschuldigd, die niet minder mag bedragen dan een derde van de overeengekomen vracht.
Is een deel van de goederen over boord geworpen tot gemeen behoud van schip en lading, dan is de volle vracht verschuldigd, maar zij draagt in de gemene averij.
Deze regels doen geen afbreuk aan het recht van verhaal op degenen door wier schuld de goederen verloren gegaan of niet aangekomen zijn.
Artikel 44. In geval van bevrachting als drijvend magazijn is de schipper verplicht het schip in goede staat van onderhoud ter beschikking te stellen van zijn medecontractant.
De afzender heeft het recht voor de inlading de overeenkomst op te zeggen zonder enige
vergoeding te moeten betalen, indien het schip niet in goede staat is; het bewijs van de gebrekkige staat van het schip rust op de afzender.
De afzender die het schip in slechte staat van onderhoud aanvaardt, doet dit op eigen risico en kan zich daar niet op beroepen om de schipper aansprakelijk te stellen voor de beschadiging die er het gevolg van zou zijn.
Artikel 45. De bevrachtingsovereenkomst voor liggen kan bedingen dat de schipper een cognossement zal ondertekenen.
In dat geval gelden voor de verplichtingen van de schipper de artikelen 9 tot 13.
Artikel 46. Is er geen cognossement getekend, dan is de schipper niet aansprakelijk ten aanzien van het aantal ingescheepte colli’s of de ingeladen hoeveelheden.
Hij is slechts aansprakelijk uit hoofde van eigen opzet of grove schuld.
De afzender kan evenwel het schip doen loden.
Artikel 47. De schipper wiens schip bevracht is voor liggen, is niet aansprakelijk, zelfs indien hij een cognossement heeft getekend, voor enige beschadiging aan de goederen, tenzij deze te wijten is aan zijn opzet of grove schuld of aan een tekortkoming in het onderhouden van het schip sedert het einde van de inlading.
Artikel 48. Het liggen gaat in op de dag na die van de bevrachting, zelfs wanneer het schip zich op de aangewezen laadplaats bevindt.
Indien het schip geladen wordt op de dag van de bevrachting, gaat het liggen echter op die dag in.
Alle sleep- en verhaalkosten worden aan de schipper terugbetaald.
Indien de schipper zelf een schip verhaalt, kan hij een vergoeding eisen, gelijk aan het loon dat door de sleepboten zou gevraagd zijn.
Wanneer het bevel tot verhalen hem bereikt na 16 uur, wintertijd, of na 17 uur, zomertijd, is hij niet verplicht 's anderendaags vanaf het eerste uur op zijn nieuwe ligplaats te zijn.
Wanneer het laden, lossen of verhalen geschiedt buiten de diensturen van de douane, wordt aan de schipper een vergoeding toegekend.
Artikel 49. Indien in de overeenkomst geen ligtijd is bepaald, eindigt deze zodra de ingescheepte lading volledig gelost is.
Is er een tijd bepaald, dan kan de afzender het schip binnen die tijd lossen en weer laden.
Indien de overeenkomst aan de schipper enkel een minimumtijd waarborgt, kan de afzender bij
het verstrijken daarvan voortzetting van de bevrachting eisen, tenzij hij binnen die tijd het schip reeds geheel gelost heeft.
Artikel 50. Bevrachting voor liggen geschiedt voor ten minste vijf dagen.
De schipper kan op het einde van de bedongen tijd of, indien er geen bedongen tijd is, bij het verstrijken van de vijftigste dag, eisen dat zijn schip gelost wordt.
Daartoe moet hij zijn medecontractant in gebreke stellen.
Het schip moet gelost worden binnen een tijd van tien dagen, zondagen en wettelijke
feestdagen niet inbegrepen, ingaande de dag na de ingebrekestelling of ten vroegste de
eenenvijftigste dag van het liggen.
Vanaf de elfde dag na die van de ingebrekestelling, kan de schipper zonder nieuwe
ingebrekestelling eisen dat de overeengekomen vracht met 50 ten honderd wordt verhoogd.
Hij kan insgelijks, vanaf de twintigste dag na die van de ingebrekestelling, een sekwester doen aanstellen voor het in artikel 58 bepaalde doel.
Artikel 51. De vracht is voor de gehele dag verschuldigd, onverschillig op welk uur het laden begint of het lossen eindigt.
De vracht en het overliggeld moeten betaald worden binnen een termijn van drie werkdagen, ingaande de dag na die waarop het lossen is geëindigd, anders kan de schipper, na ingebrekestelling, als vergoeding een som eisen gelijk aan de dagelijkse vracht, en dit tot aan de volledige betaling.
Artikel 52. De bevrachter kan, zelfs indien er geen cognossement aan order is getekend, de rechten uit de overeenkomst overdragen aan derden.
Zodra de schipper, in de vorm bepaald bij artikel 56, bericht ontvangen heeft van deze overdracht en van de aanvaarding door de overnemer , moet hij zich naar diens voorschriften voegen.
De bevrachter die de overeenkomst heeft gesloten, heeft in dat geval recht op zijn provisie van de vracht die aan de schipper verschuldigd is tot de dag van de overdracht, alsook op een provisie van 2 ½ ten honderd van de vracht verschuldigd door de overnemer.
Artikel 53. Wanneer een schip bevracht is voor liggen of varen en de schipper bevel ontvangt een reis te ondernemen, heeft hij recht op de voor het liggen bedongen vracht tot en met de dag voor die waarop het voor de reis opgemaakt cognossement hem ter ondertekening wordt voorgelegd.
Artikel 54. De schipper kan alle betekeningen, ingebrekestellingen, mededelingen of brieven, met uitzondering van die welke aan de geadresseerde moeten worden gericht, doen toekomen aan de bevrachter of, indien de overeenkomst geen bevrachter vermeldt, aan diegene voor wiens rekening ze gesloten is.
Artikel 55. Wanneer de bevrachtingsovereenkomst geen woon- of verblijfplaats van de schipper aangeeft, wordt deze geacht woonplaats te hebben gekozen ten kantore van de bevrachter.
Artikel 56. In alle gevallen waarin, krachtens de wet, een der partijen aan de andere partij een bericht of een ingebrekestelling moet doen toekomen, kan zij dit doen hetzij bij aangetekende brief, hetzij bij een schrijven overhandigd in het bijzijn van twee getuigen, hetzij bij een gewone brief afgegeven tegen ontvangbewijs.
Elke aangetekende brief wordt geacht de eerste werkdag na het posten te zijn afgegeven aan de andere partij, die geen tegenbewijs vermag te leveren.
Artikel 57. Door de inontvangstneming van de goederen ter bestemmingsplaats vervalt elke
vordering tegen de schipper, behalve wanneer een bijzonder voorbehoud is gemaakt of in
geval van uiterlijk niet zichtbare beschadiging.
Het voorbehoud of het bezwaar moet op schrift gesteld worden en aan de schipper gezonden uiterlijk de tweede dag na de inontvangstneming in geval van uiterlijk zichtbare beschadiging en van verlies, en binnen een termijn van zeven dagen, de dag van inontvangstneming niet inbegrepen, in geval vertraging.
Wanneer de schipper bij de aflevering heeft gewezen op beschadiging of gedeeltelijk verlies, is de geadresseerde gehouden dadelijk bezichtiging van de vervoerde goederen toe te staan.
In geval van uiterlijk niet zichtbare beschadiging of van manco binnen in de vervoerde goederen, kan het bezwaar van de geadresseerde alsnog worden aangenomen, indien het
De afzender kan ook evenzeer als de schipper het schip doen loden en, in bijzijn van de andere partij, de diepgangsmerken van het schip doen opnemen, daarbij rekening houdende met het water in de pompkasten.
De daaraan verbonden kosten worden door de verliezende partij gedragen.
In die gevallen wordt de vracht berekend volgens de opgenomen diepgangsmerken ter bestemmingsplaats.
Indien de loodjes ongeschonden blijken en de opneming van de diepgangsmerken ter bestemmingsplaats, met inachtneming van het verschil in dichtheid van het water, overeenkomt met die op de plaats van de afvaart, kan de schipper niet aansprakelijk gesteld
worden voor het manco dat zou blijken uit het verschil tussen de hoeveelheden, door de
wegers of meters bevonden bij de afvaart en bij de aankomst.
Indien er geen loding of geen opneming van de diepgangsmerken heeft plaatsgehad, mag de schipper in het cognossement de melding ‘gewicht onbekend’ aanbrengen en wordt vracht betaald naar het gewicht, door de afzender in het cognossement aangegeven.
Dezelfde regels gelden ingeval het schip met behulp van elevators geladen wordt.
De schipper is niet gehouden de cijfers, uitsluitend met automatische weegtoestellen verkregen, als juist te erkennen, tenzij in de bevrachtingsovereenkomst anders is bedongen.
Artikel 13. Inzake het toegestane reisverlies worden zo nodig bijzondere bepalingen in de bevrachtingsovereenkomst opgenomen.
Deze bepalingen houden rekening met de aard van de goederen, de wijze van inladen, de omstandigheden van de reis en de gebruiken van de laadplaats.
Bij ontstentenis van bepalingen in de bevrachtingsovereenkomst, wordt het reisverlies vastgesteld volgens de gebruiken van de losplaats.
Binnen de grenzen, aangeduid in artikel 32, is de schipper aansprakelijk voor het manco, en de waarde hiervan mag, onder aftrek van eventueel reisverlies, afgehouden worden van de vracht, tegen de prijs die de afzender aan de geadresseerde op de factuur gerekend heeft.
Artikel 14. Het cognossement moet de schipper ter ondertekening voorgelegd worden uiterlijk vierentwintig uren na afloop van de inlading, zondagen en wettelijke feestdagen niet inbegrepen.
Wordt het cognossement hem binnen die termijn niet ter ondertekening voorgelegd, dan kan de schipper overliggeld eisen vanaf de dag waarop hij tegen die vertraging opkomt door ingebrekestelling, maar hij mag de reis niet aanvaarden alvorens het cognossement getekend te hebben.
Is de ligtijd reeds overschreden, dan is overliggeld verschuldigd totdat het cognossement de schipper ter ondertekening is voorgelegd.
Indien de schipper verzuimt het cognossement te tekenen of de in artikel 5 bepaalde
bevrachtingsprovisie te betalen binnen vierentwintig uren na het tijdstip waarop het cognossement hem ter ondertekening is voorgelegd, is hij een vergoeding verschuldigd ten
bedrage van het overliggeld voor elke dag vertraging vanaf de dag waarop hem een ingebrekestelling is gezonden.
Artikel 15. De schipper kan bij de ondertekening van het cognossement eisen dat hem één derde van de vracht vooruit wordt betaald.
De schipper moet het cognossement tekenen, onverschillig welke vracht daarin vermeld is,
met dien verstande dat hij het verschil tussen de overeengekomen vracht en de in het
cognossement vermelde vracht vooruit kan doen betalen door de bevrachter of het bij wijze van voorschot met hem kan verrekenen; in beide gevallen zonder provisie of rente.
Behalve wanneer is overeengekomen de laad- en lostijden samen te tellen, kan de schipper bij
de ondertekening van het cognossement ook betaling eisen voor de overligdagen in de laadhaven.
Worden de bedragen betwist, dan kan de schipper storting van een borgsom of opneming van een bijzondere verklaring in het cognossement eisen.
Artikel 16. Laden en het lossen mag zowel bij nacht als overdag geschieden, alsmede op zondagen en wettelijke feestdagen.
Het laden en lossen bij nacht of op een zondag of een wettelijke feestdag geeft recht op vergoedingen of compensaties, te bepalen bij een koninklijk besluit, dat tevens de duur van de nacht zal vaststellen.
Artikel 17. De termijn, aan de afzender of aan de geadresseerde toegestaan om te laden of te lossen, wordt ligtijd genoemd.
Hij wordt door de partijen in de bevrachtingsovereenkomst bedongen. Bij gebreke daarvan
wordt hij bepaald overeenkomstig een door de Koning vastgestelde tabel, waarbij als
grondslag genomen worden de te laden of te lossen hoeveelheden, ongeacht de tonnenmaat van het schip.
Artikel 18. Indien de afzender of de geadresseerde niet laadt of lost binnen de termijn in het vorige artikel bedoeld, is aan de schipper een vergoeding verschuldigd, die overliggeld wordt genoemd.
Het overliggeld wordt bepaald in de bevrachtingsovereenkomst.
Bij gebreke van zodanige bepaling wordt het overliggeld berekend volgens het tarief bij koninklijk besluit vastgesteld.
Ongeacht de geladen of geloste hoeveelheden wordt het overliggeld berekend op de grondslag van het maximumlaadvermogen van het schip bij de grootste diepgang die toegelaten is bij artikel 1 van het algemeen politie- en scheepvaartreglement, zoals dat vermogen blijkt uit de meetbrief.
Artikel 19. De ligtijd gaat in op de dag na de aankomst van het schip op de plaats die is aangewezen :
- in de bevrachtingsovereenkomst voor het laden;
- in het cognossement voor het lossen.
Artikel 20. De aankomst van het schip op de plaats die voor het laden in de
bevrachtingsovereenkomst of voor het lossen in het cognossement is aangewezen, wordt op verzoek van de schipper vastgesteld door degene die de verplichting heeft het schip te doen laden of lossen.
Deze geeft onmiddellijk een geschreven bewijs van die vaststelling af; doet hij dat niet, of is hij afwezig, dan meldt de schipper hem schriftelijk of telegrafisch de datum waarop het schip ter bestemming is aangekomen.
Artikel 21. De zondagen en wettelijke feestdagen waarop niet wordt geladen of gelost, worden in de ligtijd niet meegerekend.
Artikel 22. Het overliggeld is van rechtswege verschuldigd na afloop van de ligtijd, zonder dat daarvan kennis hoeft te worden gegeven.
Artikel 23. De overligdagen lopen door en worden berekend met volle dagen tot op het einde van de lading of de lossing, met inbegrip van zon- en feestdagen.
Artikel 24. Indien er verscheidene afzenders of geadresseerden zijn, wordt de ligtijd voor elk
van hen afzonderlijk berekend op de grondslag van de hoeveelheden die moeten worden geladen of gelost.
De schipper bepaalt, al naar de stuwing, de volgorde bij het laden en lossen en geeft er
schriftelijk bericht van op het ogenblik dat hij zijn aankomst doet vaststellen ter uitvoering van artikel 20.
Voor diegene die het eerst moet laden of lossen, begint de ligtijd volgens de regel van artikel 19, en voor elk der volgende afzenders of geadresseerden bij het verstrijken van de termijn die aan de vorige toegestaan werd, of ingeval deze niet binnen de bepaalde termijn met het laden of lossen van zijn goederen gereedkomt, op het ogenblik waarop hij daarmee klaar is.
Afzenders of geadresseerden die de termijn overschrijden waarop zij recht hebben, zijn
deswege overliggeld verschuldigd zonder hoofdelijk verbonden te zijn.
Artikel 25. In de laadhaven is het overliggeld verschuldigd door degene voor wiens rekening
het schip bevracht wordt, in de bestemmingshaven door degene die het cognossement
aanbiedt om de lading in ontvangst te nemen.
Artikel 26. Na verloop van een overligtijd van gelijke duur als de ligtijd, en in elk geval van vijftien dagen, kan de schipper in de laadhaven of in de bestemmingshaven extra-overliggeld eisen.
Het is pas verschuldigd vanaf de dag na die waarop de schipper aan de betrokkene daartoe een ingebrekestelling heeft gericht.
Het is gelijk aan het overliggeld, verhoogd met 50 ten honderd.
Na de vijftiende extra-overligdag kan de schipper in de laadhaven de overeenkomst verbreken, zonder opzegging indien er nog niets geladen is, en in de bestemmingshaven de lading op eigen gezag lossen op kosten en voor risico van de goederen.
Hij kan aanspraak maken op de in artikel 27 bepaalde vergoeding indien hij in de laadhaven ligt, of op de vracht indien hij in de bestemmingshaven ligt, alsmede op het overliggeld en extra-overliggeld, onverminderd zijn recht om de in artikel 58 vermelde maatregelen te doen treffen.
Artikel 27. Wanneer de afzender de in de bevrachtingsovereenkomst vermelde hoeveelheid goederen niet heeft ingeladen, heeft de schipper niettemin recht op de gehele vracht voor de volle lading waarvoor het schip werd bevracht.
Hij kan eisen dat de afzender voor de afvaart de vracht voor de niet ingeladen hoeveelheden betaalt, of dat in het cognossement een beding wordt opgenomen luidens hetwelk vracht zal verschuldigd zijn voor de in de overeenkomst bepaalde totale hoeveelheid.
Indien de afzender meer inlaadt dan overeengekomen is, heeft de schipper, ook voor het meerdere, recht op de bedongen vracht.
Indien de bevrachtingsovereenkomst de melding ‘ongeveer’ bevat, kan de afzender 2 ½ ten honderd meer of minder inladen, voor zover het vermogen van het schip zulks toelaat.
In dat geval wordt de wanvracht berekend over de minimumhoeveelheid die de afzender verplicht was in te laden.
Artikel 28. De aansprakelijkheid van de schipper houdt op bij het einde van de lossing.
De schipper kan aanstonds betaling van de vracht eisen zodra de lostijd verstreken is. Hij moet van de geadresseerde die de lading in ontvangst neemt, de uitvoering eisen van alle uit het cognossement voortvloeiende verplichtingen.
Bij onvermogen van de geadresseerde, of ingeval deze weigert het schip te lossen of aan zijn verplichtingen te voldoen, behoudt de schipper zijn verhaal op degene die het schip bevracht heeft.
Artikel 29. Wanneer het schip op een stroom of rivier met vrije loop moet varen om de haven van bestemming te bereiken, kan de schipper niet verplicht worden de gehele bedongen hoeveelheid in te laden, indien het schip ten gevolge van de waterstand niet met een volle lading ter bestemming zou geraken.
In dat geval is de vracht alleen voor de ingeladen hoeveelheid verschuldigd, voor zover het schip gedurende de ligtijd geladen wordt, anders heeft de schipper het recht volle vracht te eisen op de bedongen hoeveelheid.
Ingeval het schip per ton per dag bevracht wordt, heeft de afzender het recht de te laden hoeveelheid te bepalen, met dien verstande dat hij gehouden is tot vergoeding van alle kosten van een eventuele lichting.
Artikel 30. De schipper is aansprakelijk voor verlies en beschadiging van de goederen, indien hij niet bewijst dat het verlies of de beschadiging te wijten is aan een feit dat hem niet kan worden toegerekend.
Artikel 31. De schipper is niet aansprakelijk voor verlies of schade ten gevolge van de ondeugdelijkheid van het schip, indien hij bewijst dat hij alle nodige maatregelen getroffen heeft om het schip geschikt te maken voor de vaart en om het ruim in goede staat te brengen.
Artikel 32. De schipper is niet aansprakelijk voor de schade aan de lading toegebracht door een scheepvaartongeval, zelfs indien dit ongeval aan een stuurfout te wijten is, maar om voor die
ontheffing in aanmerking te komen moet hij een bewijs overleggen waaruit blijkt dat het
vaartuig voldoet aan de technische voorschriften voor binnenschepen vastgesteld door de Koning en aantonen dat hij op het ogenblik van het ongeval aan boord was en het vaartuig bemand was in overeenstemming met de door de Koning voorgeschreven regels.
De schipper is niet aansprakelijk voor plundering of diefstal gewapenderhand gepleegd, voor verlies of beschadiging veroorzaakt door knaagdieren of ongedierte, voor verlies of schade ten gevolge van onvoldoende verpakking of eigen gebrek van de goederen.
Artikel 33. In een overeenkomst of cognossement betreffende een reis die in haar geheel
binnen het Rijk geschiedt, mag niet worden bedongen dat de schipper ontheven zal zijn van zijn aansprakelijkheid voor verlies of schade te wijten aan nalatigheid, schuld of tekortkoming in de zorg die hij aan de lading moet besteden.
Een beding waardoor de aansprakelijkheid op enigerlei wijze wordt opgeheven of verminderd, is nietig en van gener waarde.
Artikel 34. Het is de schipper niet verboden te bedingen dat hij niet aansprakelijk zal zijn voor verlies of schade, aan de goederen overkomen voor het laden of na het lossen.
Artikel 35. Aanvaarding voor de schipper van het saldo van de vracht, berekend naar het
uitgeleverd gewicht, sluit geen erkenning in van manco.
Artikel 36. Hij die een schip bevracht en de overeenkomst verbreekt alvorens iets te hebben ingeladen, is een vergoeding verschuldigd gelijk aan een derde van de vracht, berekend over het geheel van de in te laden hoeveelheden.
Indien de verbreking geschiedt na afloop van de ligtijd, moet hij bovendien het eventuele overliggeld en extra-overliggeld betalen.
Is met de inlading een aanvang gemaakt en blijft de afzender in gebreke de gehele toegezegde hoeveelheid in te laden, dan moet de volle vracht worden betaald op de gehele in de overeenkomst bedongen hoeveelheid.
In dat geval kan de afzender eisen dat de ingeladen hoeveelheid wordt gelost.
Artikel 37. Het staat de afzender vrij de bevrachting op te zeggen, indien de schipper zich niet op de overeengekomen tijd op de aangewezen laadplaats bevindt.
De afzender moet bij een proces-verbaal, opgemaakt door een gerechtsdeurwaarder of
ondertekend, hetzij door een ambtenaar van de haven of van Bruggen en Wegen, hetzij door twee getuigen, doen vaststellen dat het bevrachte schip zich niet op de laadplaats bevindt.
De schipper moet de schade vergoeden, door de afzender geleden wegens vrachtverschil en kosten, tenzij hij overmacht kan bewijzen.
Artikel 38. Hij die een schip heeft bevracht, kan de overeenkomst verbreken zonder
vergoeding, indien de verzekeraar van de lading het schip weigert, mits deze weigering door de slechte staat van het schip gerechtvaardigd wordt en schriftelijk ter kennis van de schipper wordt gebracht binnen twee dagen na de dag van de bevrachting.
Artikel 39. Wanneer de bevrachtingsovereenkomst de naam vermeldt van het schip dat de in te laden goederen aanvoert, kan de afzender de bevrachting opzeggen, indien dat schip niet aankomt voor het einde van de laadtijd, of indien voor het verstrijken van die termijn vastgesteld wordt dat de goederen beschadigd zijn en niet ingeladen kunnen worden.
Hiervan moet aan de schipper schriftelijk bericht worden gezonden voor het verstrijken van de laadtijd.
De schipper heeft in die gevallen recht op een vergoeding, gelijk aan een derde van de vracht.
Artikel 40. Wordt het schip bij het vertrek, tijdens de reis of op de losplaats opgehouden door
toedoen van de bevrachter, de afzender of de geadresseerde, dan zijn de kosten van de
vertraging verschuldigd door degene die ze heeft veroorzaakt.
Artikel 41. De schipper is schadevergoeding verschuldigd, indien het schip door zijn toedoen bij het vertrek, tijdens de reis of op de losplaats opgehouden of vertraagd is.
Artikel 42. Indien het vertrek van het schip slechts tijdelijk wordt verhinderd door overmacht,
blijft de overeenkomst bestaan en is er geen schadevergoeding wegens vertraging verschuldigd.
Artikel 43. Indien een deel van de goederen niet ter bestemmingsplaats aankomt, is slechts een
evenredige vracht verschuldigd, die niet minder mag bedragen dan een derde van de overeengekomen vracht.
Is een deel van de goederen over boord geworpen tot gemeen behoud van schip en lading, dan is de volle vracht verschuldigd, maar zij draagt in de gemene averij.
Deze regels doen geen afbreuk aan het recht van verhaal op degenen door wier schuld de goederen verloren gegaan of niet aangekomen zijn.
Artikel 44. In geval van bevrachting als drijvend magazijn is de schipper verplicht het schip in goede staat van onderhoud ter beschikking te stellen van zijn medecontractant.
De afzender heeft het recht voor de inlading de overeenkomst op te zeggen zonder enige
vergoeding te moeten betalen, indien het schip niet in goede staat is; het bewijs van de gebrekkige staat van het schip rust op de afzender.
De afzender die het schip in slechte staat van onderhoud aanvaardt, doet dit op eigen risico en kan zich daar niet op beroepen om de schipper aansprakelijk te stellen voor de beschadiging die er het gevolg van zou zijn.
Artikel 45. De bevrachtingsovereenkomst voor liggen kan bedingen dat de schipper een cognossement zal ondertekenen.
In dat geval gelden voor de verplichtingen van de schipper de artikelen 9 tot 13.
Artikel 46. Is er geen cognossement getekend, dan is de schipper niet aansprakelijk ten aanzien van het aantal ingescheepte colli’s of de ingeladen hoeveelheden.
Hij is slechts aansprakelijk uit hoofde van eigen opzet of grove schuld.
De afzender kan evenwel het schip doen loden.
Artikel 47. De schipper wiens schip bevracht is voor liggen, is niet aansprakelijk, zelfs indien hij een cognossement heeft getekend, voor enige beschadiging aan de goederen, tenzij deze te wijten is aan zijn opzet of grove schuld of aan een tekortkoming in het onderhouden van het schip sedert het einde van de inlading.
Artikel 48. Het liggen gaat in op de dag na die van de bevrachting, zelfs wanneer het schip zich op de aangewezen laadplaats bevindt.
Indien het schip geladen wordt op de dag van de bevrachting, gaat het liggen echter op die dag in.
Alle sleep- en verhaalkosten worden aan de schipper terugbetaald.
Indien de schipper zelf een schip verhaalt, kan hij een vergoeding eisen, gelijk aan het loon dat door de sleepboten zou gevraagd zijn.
Wanneer het bevel tot verhalen hem bereikt na 16 uur, wintertijd, of na 17 uur, zomertijd, is hij niet verplicht 's anderendaags vanaf het eerste uur op zijn nieuwe ligplaats te zijn.
Wanneer het laden, lossen of verhalen geschiedt buiten de diensturen van de douane, wordt aan de schipper een vergoeding toegekend.
Artikel 49. Indien in de overeenkomst geen ligtijd is bepaald, eindigt deze zodra de ingescheepte lading volledig gelost is.
Is er een tijd bepaald, dan kan de afzender het schip binnen die tijd lossen en weer laden.
Indien de overeenkomst aan de schipper enkel een minimumtijd waarborgt, kan de afzender bij
het verstrijken daarvan voortzetting van de bevrachting eisen, tenzij hij binnen die tijd het schip reeds geheel gelost heeft.
Artikel 50. Bevrachting voor liggen geschiedt voor ten minste vijf dagen.
De schipper kan op het einde van de bedongen tijd of, indien er geen bedongen tijd is, bij het verstrijken van de vijftigste dag, eisen dat zijn schip gelost wordt.
Daartoe moet hij zijn medecontractant in gebreke stellen.
Het schip moet gelost worden binnen een tijd van tien dagen, zondagen en wettelijke
feestdagen niet inbegrepen, ingaande de dag na de ingebrekestelling of ten vroegste de
eenenvijftigste dag van het liggen.
Vanaf de elfde dag na die van de ingebrekestelling, kan de schipper zonder nieuwe
ingebrekestelling eisen dat de overeengekomen vracht met 50 ten honderd wordt verhoogd.
Hij kan insgelijks, vanaf de twintigste dag na die van de ingebrekestelling, een sekwester doen aanstellen voor het in artikel 58 bepaalde doel.
Artikel 51. De vracht is voor de gehele dag verschuldigd, onverschillig op welk uur het laden begint of het lossen eindigt.
De vracht en het overliggeld moeten betaald worden binnen een termijn van drie werkdagen, ingaande de dag na die waarop het lossen is geëindigd, anders kan de schipper, na ingebrekestelling, als vergoeding een som eisen gelijk aan de dagelijkse vracht, en dit tot aan de volledige betaling.
Artikel 52. De bevrachter kan, zelfs indien er geen cognossement aan order is getekend, de rechten uit de overeenkomst overdragen aan derden.
Zodra de schipper, in de vorm bepaald bij artikel 56, bericht ontvangen heeft van deze overdracht en van de aanvaarding door de overnemer , moet hij zich naar diens voorschriften voegen.
De bevrachter die de overeenkomst heeft gesloten, heeft in dat geval recht op zijn provisie van de vracht die aan de schipper verschuldigd is tot de dag van de overdracht, alsook op een provisie van 2 ½ ten honderd van de vracht verschuldigd door de overnemer.
Artikel 53. Wanneer een schip bevracht is voor liggen of varen en de schipper bevel ontvangt een reis te ondernemen, heeft hij recht op de voor het liggen bedongen vracht tot en met de dag voor die waarop het voor de reis opgemaakt cognossement hem ter ondertekening wordt voorgelegd.
Artikel 54. De schipper kan alle betekeningen, ingebrekestellingen, mededelingen of brieven, met uitzondering van die welke aan de geadresseerde moeten worden gericht, doen toekomen aan de bevrachter of, indien de overeenkomst geen bevrachter vermeldt, aan diegene voor wiens rekening ze gesloten is.
Artikel 55. Wanneer de bevrachtingsovereenkomst geen woon- of verblijfplaats van de schipper aangeeft, wordt deze geacht woonplaats te hebben gekozen ten kantore van de bevrachter.
Artikel 56. In alle gevallen waarin, krachtens de wet, een der partijen aan de andere partij een bericht of een ingebrekestelling moet doen toekomen, kan zij dit doen hetzij bij aangetekende brief, hetzij bij een schrijven overhandigd in het bijzijn van twee getuigen, hetzij bij een gewone brief afgegeven tegen ontvangbewijs.
Elke aangetekende brief wordt geacht de eerste werkdag na het posten te zijn afgegeven aan de andere partij, die geen tegenbewijs vermag te leveren.
Artikel 57. Door de inontvangstneming van de goederen ter bestemmingsplaats vervalt elke
vordering tegen de schipper, behalve wanneer een bijzonder voorbehoud is gemaakt of in
geval van uiterlijk niet zichtbare beschadiging.
Het voorbehoud of het bezwaar moet op schrift gesteld worden en aan de schipper gezonden uiterlijk de tweede dag na de inontvangstneming in geval van uiterlijk zichtbare beschadiging en van verlies, en binnen een termijn van zeven dagen, de dag van inontvangstneming niet inbegrepen, in geval vertraging.
Wanneer de schipper bij de aflevering heeft gewezen op beschadiging of gedeeltelijk verlies, is de geadresseerde gehouden dadelijk bezichtiging van de vervoerde goederen toe te staan.
In geval van uiterlijk niet zichtbare beschadiging of van manco binnen in de vervoerde goederen, kan het bezwaar van de geadresseerde alsnog worden aangenomen, indien het
inontvangstneming niet inbegrepen, en indien vaststaat dat de beschadiging of het manco er reeds voor de aflevering was.
De uitzondering bepaald voor het geval van uiterlijk niet zichtbare beschadiging of van manco binnen in de vervoerde goederen, geldt niet wanneer het voorstel om de koopwaar te bezichtigen aan de geadresseerde of aan zijn gemachtigde is gedaan op het ogenblik van de aflevering.
De vordering blijft slechts bestaan betreffende de punten waarover een bijzonder voorbehoud of bezwaar is gemaakt.
Artikel 58. Wanneer de vervoerde goederen worden geweigerd of aangaande de inontvangstneming daarvan geschil is ontstaan, word de staat van de goederen, indien een belanghebbende het vordert, onderzocht door een of drie deskundigen, die worden benoemd bij een beschikking van de voorzitter van de rechtbank van koophandel, onderaan op een verzoekschrift gesteld.
De geadresseerde wordt opgeroepen bij een aangetekende brief, waarin dag en uur van het deskundigenonderzoek worden aangegeven.
De beschikking kan bevelen dat de goederen in bewaring zullen worden gegeven of onder sekwester gesteld, alsook dat zij naar een openbare of particuliere opslagplaats zullen worden gebracht.
De beschikking kan de verkoop bevelen ten bate van de schipper ten belope van hetgeen hem naar aanleiding van het vervoer verschuldigd is.
Deze verkoop geschiedt openbaar, in een door de voorzitter aan te wijzen plaats en ten minste drie vrije dagen nadat daarvan bericht is gegeven aan de geadresseerde en de afzender.
Deze termijn wordt verdubbeld wanneer een van de belanghebbenden in het buitenland verblijft.
In spoedeisende gevallen kan de voorzitter die termijnen verkorten.
De beschikking is niet vatbaar voor verzet of hoger beroep.
Zij is uitvoerbaar op de minuut en voor de registratie.
Artikel 59. Alle rechtsvorderingen, ontstaan uit een overeenkomst die onder deze wet valt, met
uitzondering van die welke volgen uit een strafbaar feit, verjaren door verloop van zes
maanden ten aanzien van binnenlands vervoer en door verloop van een jaar ten aanzien van internationaal vervoer.
De verjaring loopt, in geval van totaal verlies of van vertraging, van de dag waarop het vervoer had moeten plaatshebben, en in geval van gedeeltelijk verlies of van beschadiging, van de dag der afgifte van de goederen.
De verjaring loopt van de dag waarop het feit dat tot de rechtsvordering aanleiding geeft, zich heeft voorgedaan.
Regresvorderingen moeten, op straffe van verval, worden ingesteld binnen de termijn van een maand, te rekenen van de dagvaarding die tot het regres aanleiding geeft.
Artikel 60. De vracht, de bijkomende kosten, de overliggelden en de extra-overliggelden zijn op de goederen bevoorrecht gedurende de tijd dat deze in het bezit van de schipper zijn en
gedurende de vierentwintig uren die op de afgifte aan de geadresseerde volgen, mits
laatstgenoemde er het bezit van behoudt.
Dit voorrecht heeft dezelfde rang als het voorrecht, ingesteld bij artikel 20, 7°van de wet van 16 december 1851.
Artikel 61. Artikel 274 van Boek II van het Wetboek van Koophandel wordt opgeheven,
behoudens wat betreft de artikelen 89 en 90, die van toepassing blijven.
Artikel 62. De bepalingen van deze wet zijn niet van toepassing op de beurtvaart, waarvoor de wet van 25 augustus 1891 blijft gelden.
Artikel 63. Aanvullende bepaling. - De rechtbank van koophandel benoemt tot beëdigd weger of meter, de wegers of meters die het bewijs leveren dat zij de nodige beroepsbekwaamheid en zedelijke geschiktheid bezitten.
Zij leggen de eed af ten overstaan van de rechtbank en hun naam wordt daarna gebracht op een lijst die ter griffie aangeplakt wordt.